EENVOUD

 

Er bloeit een kleurig viooltje

onder de heg pal voor mijn raam

driekleurig is haar naam

heeft soms een vogel zonder iets te zeggen

het zaadje elders weggehaald

daar wist neer te leggen?

ondertussen liet haar jubellied

het kiemen in stilte groeien

nu zie ik het bloempje bloeien

in de nog grauwe morgenstond

hoe wonderlijk laat het viooltje zijn

dat in al haar eenvoud bij mij past

zo vindt elke dag wel een opgewekt momentje

dat me opgewekt en blij verrast

een glimlach krult mijn mond.