Vijfhonderd
stukjes
op
mijn tafel
onoverzichtelijk
door elkaar
’t
patroon van wording
Wel
aanwezig
hopelijk
zijn alle stukjes daar.
Is
het gereed dan
kleurt
het vrolijk
Is
het verbonden tot een geheel
Is
wat bedoeld
tot
stand gekomen
niet
te weinig noch teveel.
Zo
lijkt het leven
soms
een puzzel
onoplosbaar
voor wie ’t niet ziet
of
door ziekte
of
zwakte omgeven
lust
ontbreekt door puur verdriet.
Toch
is dat puzzelen
de
strijd waard
ook
als het niet wordt afgemaakt
doch
de contouren
al
iets melden
zo
’t bedoelen bijna raakt.
Ook
kan alleen al
’t
streven goed doen
In
’t zoeken naar een resultaat
de
push om dat
eruit
te halen
Waar
het toch eigenlijk om gaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten