Ik
had je haast niet meer herkend
je
kwam in nieuwe schuttingkleuren
enkel
nog een zweem van lang vervlogen geuren
liet
me weten wat jouw naam weer was.
ik
weet niet of je welkom bent
je
bracht me nooit al diepe vreugd
alleen
jouw heengaan deed me telkens deugd
een
zekerheid die wellicht altijd zal blijven
straks,
dan word je weer verjaagd
verdwijn
je ook weer uit mijn dromen
ik
heb mijn voorzorg al genomen
voor
een toekomst na jouw gaan,
dag
winter, dag mijn zwaar seizoen
straks
komt de lente weer tot leven
en
eens die jou hier heeft verdreven
kan
ik weer de hele wereld aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten